Met lef en moed maken we van ‘code rood’ ‘code groen’
Het is niemand ontgaan dat het klimaatpanel van de Verenigde Naties, het IPCC, begin augustus een alarmerend klimaatrapport heeft gepubliceerd waarin staat dat alleen drastische maatregelen nog kunnen voorkomen dat we te maken krijgen met extreme weersomstandigheden. De boodschap van de 234 vooraanstaande klimaatonderzoekers is helder en geeft weinig reden tot hoop, maar er is nog tijd om het tij te keren. Let’s go!
‘Code rood’ voor de mensheid
Na drie jaar onderzoek en veertienhonderd studies over klimaatverandering spreken de klimaatonderzoekers in het rapport over een ‘code rood’ voor de mensheid. Die boodschap is niet nieuw, die heeft de Club van Rome in 1972 al geformuleerd. Nieuw is dat de gevolgen steeds duidelijker omschreven kunnen worden. De komende jaren worden gezien als een kantelpunt: willen we voorkomen dat de temperatuur op aarde nog verder stijgt – en onze planeet daardoor voor mensen, dieren en planten leefbaar houden –, dan moet de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen voor het einde van dit decennium zijn gehalveerd. Dat is nog 8,5 jaar te gaan!
Er móét iets gebeuren
Zeker na de zomer van 2021 komen die conclusies voor de meeste mensen niet als een verrassing, eerder als een bevestiging. Het rapport benadrukt hoe urgent het is dat we nu echt gaan handelen om de opwarming van de aarde tegen te gaan. De enige echte onzekerheid die er is, zeggen de wetenschappers, is of de mensheid de wil kan opbrengen en in staat is om een donkere toekomst af te wenden.
Het tijdvak wordt korter
Wat we nu doen is simpelweg niet voldoende. Hoewel het bewustzijn – mede dankzij dit nieuwe rapport, het Nederlandse Klimaatakkoord, de Europese Green Deal, de verdergaande klimaatplannen van Brussel en het mondiale klimaatakkoord van Parijs – groeit dat menselijk handelen invloed heeft op het klimaat, en ook dat we echt in actie moeten komen, is het blijkbaar nog steeds niet genoeg om bedrijven en mensen tot grootschalige veranderingen te dwingen. En dat terwijl het tijdvak waarin dat zou moeten gebeuren.
Duidelijkheid, leiderschap en daadkracht
De komende tijd vraagt dan ook om leiderschap, om daadkrachtige organisaties die veranderingen doorvoeren gericht op maatschappelijk resultaat, om regie op implementatieprocessen. Wat we concreet moeten doen om code rood om te zetten in code groen hebben de sprekers tijdens de tweede econic live session op 3 juni ons al laten weten:
1. Er moet meer duidelijkheid vanuit de politiek komen, met duidelijke kaders, realistische stappen en een haalbaar tijdpad.
2. De emoties die nu leven moeten de juiste kant op worden gestuurd, waarbij rekening moet worden gehouden met de sociale omgeving, want wat er in onze omgeving gebeurt, heeft grote impact op ons eigen gedrag.
3. De energietransitie moet een betere en andere naam krijgen én we moeten deze cool maken met associatie, aspiratie en engagement.
Een immense opgave, maar het kan en het zal!
De opgave waar we voor staan is immens. Zo groot dat je zou kunnen denken: dat gaat de politiek wel oplossen. Of de wetenschap. Of het bedrijfsleven. Maar vergis je niet: later is nu! En het komt nu ook aan op jouw rol, jouw lef en moed om de wereld duurzaam te maken en leefbaar te houden. Laten we vanuit die verantwoordelijkheid en met vereende krachten deze opdracht tot een goed einde brengen. Want het kan en het zal!
Lees hier het complete artikel: Met lef en moed maken we van ‘code rood’ ‘code groen’
